«مجله ماشین» - در حالی صنعت حمل و نقل جاده ای کشور در انتظار هجوم انواع کامیون های روز اروپایی است که زودتر از لغو تحریم ها به یکباره از سوی چند شرکت مدعی نمایندگی داف تراکس شاهد ورود کشنده های سری XF بودیم.
داف تراکس آیندهوون که سهامدارش گروه پاکار آمریکایی است که مدعی اول تحریم کشور عزیزمان بوده و هست، مهم نیست که از چه طریقی و با چه تکنیکی این کشنده ها وارد شدند، همانطور که لزوماً ورود یک کشنده جدید و مدرن به خودی خود مهم نیست، مهم نقش و تاثیر آن بر صنعت حمل و نقل و جامعه رانندگان تجاری کشورمان است. ورود کدام یک از این کشنده ها یا نمایندگی تریلرسازان اروپایی موجب افزایش ظرفیت حمل بار استاندارد در کشورمان شده است؟ یا تکنولوژی جدیدی که هم سطح ایمنی کار را بالا برده و هم موجب رشد سطح دانش فنی رانندگان شده باشد؟
به گزارش پایگاه خبری «مجله ماشین»، ساخت تانکرهای 33200 لیتری از سوی مجتمع صنعتی ماموت در سال 1387 نمونه خوبی از رشد و پیشرفت با ارائه ظرفیت بالاتر در حمل مواد سوختی کشور بود، همچنین ماموت دیزل با ارائه کشنده های اسکانیا یورو3 مجهز به ریتاردرهای هیدرولیکی هم ایمنی جاده ها را افزایش داد و هم سطح دانش رانندگان کشور. سایپا دیزل تولید کننده شماره یک کشور پس از یک دوره ناموفق ثبت نام متقاضیان، اقدام به عرضه ولوو FH500 نمود، ماک و رنو هم جز گروه ولوو AB هستند که خبری از کشنده های آنها نبود و نیست اما سایپا دیزل دو گونه از کشنده های نسل جدید ولوو را عرضه نمود.
.jpg)
مثل همیشه نمایشگاه داران محترم ظرفیت ها را پر و سهم این کشنده را از بازار در اختیار خودشان گرفتند. پس از تحویل این کشنده های پیش فروش شده ی نقدی! تعدادشان در شهرک اسلامشهر به مراتب بیشتر از جاده ها بود! متاسفانه این سنت قدیمی و اندکی زشت از ایران کاوه دهه هفتاد به سایپا دیزل ارث رسیده و هنوز هم برای خرید یک کشنده باید اول پولش را پرداخت و بعد از چند ماه توی نوبت بودن کشنده را تحویل گرفت. اگر عجله هم دارید می توانید از شهرک نمایشگاه کامیون داران تهیه نمایید، فوری.
ماموت دیزل دیگر عرضه کننده ماشین های سنگین ظاهراً رغبتی به ورود و عرضه کشنده های جدید برند اسکانیا ندارد و همچنان با همان محصولات سالهای قبل خود یعنی P400، G400 و R440 در این بازار حضور دارد، خبرهایی از تفکیک بخش های مختلف مجتمع صنعتی ماموت به گوش رسید که هر کدام از آنها فعالیت های مستقلی را ظاهراً دنبال خواهد نمود.
دیدگاه نگارنده این بود که فروش خوب اسکانیا در سال گذشته در بازار اروپا و ظرفیت پایین تولید این سازنده کهنه کار از علت های اصلی شکل گیری وضعیت کنونی ماموت دیزل بوده است. برند فوسو هم از سوی دایملر به یکی از شرکت های مجتمع صنعتی ماموت واگذار شده در حالی که ایران خودرو دیزل خود را نماینده رسمی دایملر در ایران می داند. به گزارش پایگاه خبری «مجله ماشین»، زامیاد و دوست قدیمی اش ایوکو نیز بی سر و صدا تر از دیگر سازندگان در حال مذاکره هستند، شاید دیرتر از بقیه اما شکی نیست که ایوکو با Hi-Way به ایران باز خواهد گشت.
رنو هم که از نماینده فعلی اش بخاطر کار کردن با یک برند دیگر ( از چین ) دل خوشی ندارد به دنبال جایگزینی آن در بازار کامیون کشور و گزینه شماره یک همان ماموت دیزل است. اشتباهی که مدیران آریا دیزل در قراردادشان با رنو متعهد به انجام ندادنش بودند. اما چیزی که واضح است رنو از بازار کشورمان دست نخواهد کشید، رنو T در راه است.
سهامداران آریا دیزل هم شرکت شیران دیزل را تاسیس نموده که همانطور که از نامش پیداست برای عرضه کشنده های مان آلمان ایجاد شده است. مان برندی بسیار قدیمی در بازار کامیون کشورمان است که هیچگاه نتوانسته جایگاهی نزد رانندگان پیدا کند، در زمان هایی به علت خوب نبودن محصول و در زمان هایی به علت عدم خدمات و سرویس دهی مناسب، بطور ساده: یعنی هر کسی که اقدام به واردات کامیون های مان نموده فقط قصد فروشش را داشته و تمام. حالا باید دید مدیرانی که سالها قبل در زمان مدیریت قبلی آریا دیزل به سرویس و خدمات دهی عالی در کشور شهرت پیدا کرده بودند با مان چه سوغاتی برای صنعت و جامعه خواهند داشت.
اما ایران خودرو دیزل، غول خودروسازی منطقه، با ادعای پنجاه ساله ی تولید کامیون که در نهایت تعجب همه به جای آغاز مونتاژ سریع کشنده های اکتروس MP4 به مانند رقیب خودش سایپا دیزل به راحتی تن به خواسته مدیران دایملر داد. تولید محصولات برند مرسدس بنز دایملر با استفاده از تاسیسات و امکانات ایران خودرو دیزل نماینده سالیان سال این برند آلمانی تحت و زیر نظارت یک شرکت مشترک با سهام هایی از دایملر و گروه ایرانی!.
باز هم همانطور که اول مقاله عنوان کردم مهم نیست به چه طریقی و چگونه، با اصل قرار دادن همان نکات بالا از این مقوله عبور خواهیم کرد. اما انتظار عموم ملت از یک بزرگ تجاری کشور چیزی فراتر از این است.
در سایت مدیا رسمی دایملر به این نکته اشاره شده بود که مدل های اکتروس جدید و اکسور در ایران تولید خواهد شد، چرا اکسور؟ چرا کشنده ای که دیگر در آلمان تولید نمی شود و کشنده ی روزی محسوب نمی شود باید در کشور ما همچنان چرخ سوددهی آلمانی ها را بچرخاند؟ در بازاری که کشنده های روز اسکانیا، ولوو، داف، مان و رنو حاضر خواهند بود چه کسی به سراغ کشنده ی قدیمی و فاقد تکنولوژی اکسور حتی از نسل سوم آن خواهد رفت؟ از آنجایی که همیشه تعصب چاشنی اصلی انتخاب یک کشنده از سوی رانندگان کشورمان متاسفانه و متاسفانه بوده و هست می شود اکسور هم فروخت اما بهتر نیست کشنده نسل جدید آن یعنی Arocs را عرضه کنیم؟
از حیث فنی هم باید به دو نکته اشاره کنم و امیدوارم به گوش مدیران ایران خودرو دیزل نیز برسد: با توجه به اینکه کشور ما وسیع و از حیث جاده ای و جوی متنوع بوده و برخلاف این موضوع همیشه یک مدل کشنده برای همه نوع کاربری و همه ی جاده ها با انواع شرایط جوی عرضه کردیم و می کنیم بهتر است از اکسل های پلنتری ( پلانتاری یا توپی دار ) برای محصول مورد نظر استفاده و سفارش داده نشود، هم وزن کشنده را افزایش و از ظرفیت بارگیری آن می کاهد هم به جهت قدرت بیشتر در جاده های لغزنده زودتر از کشنده های پلوس تخت قیچی می کند.
اکتروس را با محورهای پلنتری با چند میلیون تومان گرانتر عرضه می کنیم با همان بازدهی یک کشنده پلوس تخت و در زمان فروش هم می بینیم که قیمتی پایین تر از کشنده های FH ولوو با محورهای پلوس تخت ( کاهنده تکی ) برخوردارند.
نکته دوم: عدم سفارش کشنده هایی با فاصله بین محوری 3600 میلیمتر، بهتر است با توجه به اینکه خریداران در بازار کامیون کشور حق انتخاب نوع شاسی، کابین، تعلیق، فاصله بین محوری و ... را ندارند پس کشنده مناسب تک محصولی بهتر است با فاصله بین محوری 3700 و 3800 عرضه گردد.
به دیگر عرضه کنندگان کامیون در فرصت های بعدی خواهیم پرداخت.
* استفاده از مطالب پایگاه خبری «مجله ماشین»، تنها با ذکر نام بلامانع میباشد.