«خبرماشین» - مسیح فرزانه، عکس: علی رزوان / چندی پیش حدود ساعت 9 ونیم شب پس از یک روز خسته کننده کاری، راهی منزل می شدم. مسیر همیشگی بزرگراه صدر و سپس نیایش است. در خط سوم نیایش (مسیر نزدیک کندرو) با سرعت ثابت 60 کیلومتر در حال حرکت بودم تا بدون هیچ دغدغه و بوق و نور بالای برخی رانندگان همیشه عجول و عصبی، به مقصد برسم.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرماشین»، در طی این سالها که از نیایش در ساعات مختلف شبانه روز استفاده کردهام، این بزرگراه را بیش از سایر بزرگراههای تهران حادثه خیز یا مستعد حرکات نامتعادل و بعضاً مرگبار برخی رانندگان دیدهام و هرچه ساعت از 21 میگذرد، با تاریکتر شدن هوا و روشن شدن چراغها، بزرگراهها پذیرای زامبیهای متحرکی میشوند که برخی در قالب رانندگان نا آرام و بعضا مجنون جلوه کرده و با حالتی عصبی یا نا متعادل رفتار میکنند. حتی آمار پلیس راهور نشان میدهد از 21 شب تا 6 صبح بیشترین تصادفات و تخلفات رانندگی در تهران رخ داده و حدود 60 درصد این سوانح مربوط به شب هستند.
چندی پیش یکی از شهروندان منطقه سعادت آباد میگفت وقتی ساعت از نیمه شب میگذرد، اگر پنجره منزل را باز کنم، صدای اگزوزها و تخت گازکردن ماشینهای گاه اسپرت و خاصی را میشنوم که اگر چشم را ببندم، لحظهای حس میکنم یا در مسابقات 24 ساعته لمانز هستم یا دور وارم آپ مسابقه فرمولاوان!
خلاصه آن شب در حال حرکت بودم که از فاصله دور در آینه، دو خودروی داخلی را دیدم که به طرز عجیبی در حال رقابت و به قولی لایی کشی بودند. اینبار نیز خبر از خودروی وارداتی یا گرانقیمت نبود که فوراً برخی نظارهکنندگان برچسبهایی چون مرفهین بیدرد و آقازادهها. . . به آنان بزنند.
این دو راننده نهایتاً به حرکات خود ادامه دادند تا سرانجام در حدی نظم حاکم بر بزرگراه به هم ریخت که تعدادی از رانندگان با به صدا در آوردن بوق، اعتراض خود را نشان دادند. دوربینهای سرعت نیایش (که اغلب بصورت متناوب فعال هستند) مرتب فلاش میزدند، ولی خبری از پلیس کنترل نامحسوس بزرگراه نبود و سرنشینان خودروهایی که مرگ از یک قدیمی آنان میگذاشت، بیننده یک فیلم اکشن، اما بسی خطرناک بودند!
حال به این موارد گاه باید حرکت نامتعادل کارتنخوابهای حاشیه بزرگراه بهویژه نیایش که در کنار بزرگراه راه میروند (صحیحش تلو تلو خوردن است!) و یا معتادین در حال حرکت در خط سرعت را افزود. به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرماشین»، با چنین شرایطی در کنار تمام خستگیهای روزمره باید حواس یک راننده به خودروی متخلف پشتی یا کناری باشد؟ فاصله خود با خودروی جلویی را حفظ کرده و بین خطوط براند؟ و یا مواظب برخورد با کارتن خوابهای حاشیه بزرگراه باشد؟
موارد مشابه دیگر درهمین ساعت رفت و آمد که بارها با آن رانندگان دست به گریبان هستند، استفاده بیموقع از نور بالا و یا روشن کردن چراغهای مه شکن عقب در هوای کاملاً صاف و با عمق دید مناسب و همچنین استفاده از چراغ زنون غیر استاندارد روی خودروهای بعضاً داخلی و موتورسیکلتها است که همانند برق صاعقه راننده جلویی را وحشت زده کرده و برای مقطعی کور شدن میدان دید را به همراه میآورند.
در این خصوص پلیس از نهادینه شدن رفتارهای غلط در رانندگی و تصمیم پلیس بر سخت کردن رانندگی در تهران و افزایش ریسک تخلف خبر داده و اعلام کرده که درسال 94 و 95 تمامی شبها طرح برخورد با تخلفات حادثهساز را از ساعت 22 به بعد در خیابانهای تهران اجرا میکند.
حال اگر تمامی این موارد را در نظر بگیریم، به عقیده شما آیا قانون و جرایم مدون شده رانندگی، بازدارندگی کافی را دارند؟ آیا پلیس راهور و کنترل نامحسوس بهتر نیست بر کنترلهای شبانه خود بیافزاید؟ و آیا جریمه 100 هزار تومانی حرکات نمایشی (با 8 نمره منفی) و تجاوز از سرعت مجاز (با 10 نمره منفی) و یا جریمه 200 هزار تومانی رانندگی در حالت نامتعادل (مستی و استفاده از داروهای روان گردان و افیونی، با 10 نمره منفی) برای یک زامبی در حال حرکت که به راحتی امنیت یک شهر و جان شهروندان آن را وسیلهای برای تفریح و سرمستی خود میکند کافی است؟
براساس قانون، نرخ جرایم رانندگی باید هر 3 سال یک بار مورد بازنگری قرار گیرد، اما از سال 1390 تاکنون این اتفاق رخ نداده است. ولی به تازگی کمیسیون اجتماعی دولت و مجلس شورای اسلامی بهدلیل وضعیت اقتصادی و معیشتی جامعه، با افزایش مبالغ در سالهای اخیر مخالفت کردهاند. حال قضاوت با شما!