آزمایش رانندگی و بررسی فنی رنو ساندرو + عکس

«خبرماشین» - نوشته و عکس : محسن مرادی / مدتی است که پیش فروش نسل اول رنو ساندِرو توسط پارس‏ خودرو آغاز شده است. این در حالی بوده که تولید نسل دوم این هاچ ‏بک که بر پایه پلت ‏فرم لوگان شکل گرفته است در کارخانه اصلی تولید کننده آن ( داچیا رومانی) از سال 2012 آغاز شده است. نظر به تشابه ساندرو و تندر یک دستگاه رنو ساندرو اتوماتیک را جهت تست انتخاب کرده و سعی کردیم مقایسه‏ ای بین دو خودرو داشته باشیم.

طراحی ظاهری

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرماشین»، طراحی ساندرو برخلاف هم کلاسان چینی آن که از طراحی بی هویت و کپی طرح خودرو‏های دیگر است، هویتی مستقل دارد. در اولین نگاه به آن چند المان جلب توجه می‏ کند؛ در نمای جلو چراغ‏های بزرگ و شفاف، جلو پنجره رادیاتور عریض با نشان بزرگ رنو، در نمای جانبی دستگیره‏ های بزرگ درها و زه ‏های بزرگ و قطور پایین آن‏ ها و در نمای عقب سپر، چراغ‏ها و شیشه بزرگ جلب توجه می ‏کنند.

ساندروی ما فیس لیفت نسل اول آن بوده که ادامه دهنده طراحی برخی محصولات شرکت رنو است که در بسیاری از بخش ‏ها طراحی مشترکی با فیس لیفت لوگان نسل اول دارد.

اندازه بزگ چراغ‏ های جلو بارزترین بخش است و در کنار آن می ‏توان به ورودی هوای بزرگ و تورفتگی‏ های وسط در موتور نیز اشاره کرد. در نمای جانبی گلگیرهای پف کرده و انحنای روی درها که از برجستگی گلگیر جلو شروع و با عبور از پایین درها به بالای برجستگی گلگیر عقب می‏رسد، در کنار زه‏ های قطور در که طرحی مشابه رنو فلوئنس و اسکالا دارد نمای جانبی را از حالت یکنواخت تندر خارج کرده است. همچنین خمیدگی و شیب سقف به سمت عقب و رسیدن آن به ستون C که طرحی شکسته با زوایای تیز دارد و ادامه آن روی چراغ و سپر عقب به پویایی طراحی جانبی ساندرو کمک کرده‏اند.

در عقب خودرو هماهنگی اندازه شیشه عقب، در صندوق و سپر مناسب بوده و برجستگی بالای شیشه عقب که با انحنای گوشه‏ های سقف ادغام شده است المان‏های ظریفی هستند که در طراحی این بخش مشاهده می ‏شوند. البته در حالی که جای گیری چراغ ترمز در بالای شیشه عقب به این طراحی کمک کرده نصب مه شکن تکی عقب در پایین‏ترین نقطع سپر به آن لطمه زده است. به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرماشین»،  در بعضی از بازارهایی که ساندرو در آن عرضه می‏شود مه شکن عقب درون مجموعه چراغ‏های عقب قرار گرفته که مناسب بود ساپیا هم این نوع طراحی را انتخاب می‏کرد.

در طرح بدنه ساندرو هیچگونه شلوغی دیده نمی‏شود و طراحی خودرو ترکیبی از خطوط منحنی و شکسته بوده که در هماهنگی مناسب، جنبه محافظه کارانه خود را حفظ کرده است. 

طراحی داخلی

در تندرنحوه بسته شدن درها با صدایی خاص و بلند توام بوده ولی در ساندرو درها بی صدا و نرم شده‏اند، و این نشان از کیفیت زه‏ های در و رگلاژ آنها دارد.

در داخل خودرو فرم و کیفیت غربیلک فرمان مارا به یاد مگان و البته بدون پوشش چرم می‏اندازد! که اضافه شدن قابلیت تنظیم ارتفاع فرمان در مدل‏های اتوماتیک به خوش دستی و هماهنگی بهتر بدن با صندلی و فرمان کمک کرده است.

طراحی داشبورد تفاوت چندانی با تندر ندارد و مشابه لوگان فیس‏لیفت شده و داستر است. البته به نظر می‏رسد دریچه‏های تهویه مطبوع و کنسول میانی برجسته‏تر شده‏اند. علاوه بر این، تغییر طراحی کلیدهای شیشه بالابر، گرمکن شیشه عقب، قفل درها و فلاشر و کوچک شدن اهرم‏ها و کلیدهای سیستم تهویه از تفاوت های قابل ذکر است. اضافه شدن کنترل تنظیمات سیستم پخش در پشت فرمان که طرحی مشابه مگان دارد در کنار نشانگرهای همسان با تندر اتوماتیک جزئی از امکانات اضافه شده به ساندرو محسوب می‏شود.

بزرگ‏ترین تغییر اتاق ساندرو نسبت به تند را می‏توان در طراحی رودری‏ها و صندلی‏های عقب آن خلاصه کرد، جایی که تندر هیچ حرفی برای گفتن نداشت که متاسفانه در مدل‏های جدید با حذف قسمت پارچه‏ای این وضع وخیم‏تر نیز شده است.

طراحی دستگیره داخلی درهای جلو ارگونومیک‏تر شده و گرفتن و بستن در راحت تر است. وجود دستگیره باز کننده در با طرحی مشابه مگان باز هم نکته‏ای مثبت تلقی می‏شود. اما در رودری‏های عقب همچنان دستگیره مشابه تندر دیده می‏شود که دلیل تغییر نکردن آن روشن نیست.

وجود پوشش پارچه‏ای نرم در رودری‏ها به ایجاد حس لوکس بودن نسبی خودرو کمک کرده است. صندلی‏ها طراحی مشابه تندر دارند اما نرم‏تر هستند، همچنین افزایش گودی قسمت نشیمن صندلی‏های عقب و اضافه شدن پشت سری ردیف وسط و کمربند ایمنی با سه نقطه اتصال برای نفر وسط از جمله تفاوت‏های کابین ساندرو با تندر است. 

به نظر نگارنده بزرگ‏ترین آیتم اضافه شده به ساندرو دکمه باز کننده صندوق عقب به‏صورت استاندارد بوده که عدم وجود آن در تندر90 به کابوسی بزرگ تبدیل شده بود. با باز کردن صندوق عقب با فضای بزگ‏تر از کلاس خودرو مواجه می‏شویم. به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرماشین»،  کیفیت جک‏های در صندوق مناسب و باز و بسته کردن آن راحت انجام می شود. همچنین قابلیت خوابانیدن صندلی‏های عقب و مسطح شدن آنها با کف صندوق عقب قابلیت بارگیری آن را مناسب کرده است. مکانیزم و گیره‏های طراحی شده برای صندلی‏های عقب جالب توجه بوده و به نظر می‏رسد همانند 206 پس از مدتی به صدا نخواهد افتاد. البته در این بین کیفیت مونتاژ خودرو بالا ارزیابی می‏شود و ما را یاد تندر90های مدل 86 می‏اندازد که امیدوار هستیم این روند ثبات داشته باشد و مانند تندرهای جدید افت نداشته باشد.

با توجه به کلاس قیمتی ساندرو و وجود رقبای چینی پر آپشن و بزک شده! کمبود آپشن‏های ساندرو کاملاً به چشم می‏آید. نبود روکش چرم، اربگ‏های جانبی و پرده‏ای، کروز کنترل، سان‏روف، دی لایت، نمایشگر و دوربین عقب که امروزه به آپشن‏های استاندارد و پرطرفدار تبدیل شده‏اند کاملاً محسوس است. البته با توجه به رویکرد اقتصادی در ساخت پلت فرم ساندرو نداشتن این آپشن‏ها قابل توجیه است، اما حذف محفظه کوچک عقب، چراغ دور فندک، قاب محافظ ECU و عدم بکارگیری پارچه‏های طرح دار و زیبا در تودوزی اتاق با توجه به برچسب قیمت نزدیک به 50 میلیونی ساندرو جای سوال دارد.

آزمون رانندگی

پس از استارت زدن، صدای آشنای موتور KM4 رنو به گوش می‏رسد اما این‏بار با صدایی خشن و دیزل مانند که پس از برسی‏های صورت گرفته در سایر ساندرو‏ها هم این صدا با وجود عایق درپوش موتور به‏صورت استاندارد به راحتی شنیده می‏شود. صدایی که به گفته نمایندگی خودروساز طبیعی بوده و پس از گذشت مدتی به حالت طبیعی باز‏می‏گردد!

این صدای بلند و خشن موتور به درون کابین نفوذ نمی‏کند، تا کابین ساندرو را نسبت به تندر بی صدا‏تر ارزیابی کنیم. با آغاز حرکت در مسیرهای شهری و اتوبان در عملکرد گیربکس AL4 رنو تفاوت چندانی نسبت به تندر اتوماتیک احساس نکردیم اما کاهش ابعاد و وزن ساندرو نسبت به تندر چابکی و قدرت مانور آن را افزایش داده است.

در مانورها و توقف هایی که با این خودرو انجام دادیم هندلینگ و تعادل آن نسبت به تندر بهتر و با ثبات‏تر ارزیابی شد. البته مطمئناً با تعویض تایرهای بی کیفیت خودرو با نمونه‏های مرغوب‏تر قابلیت‏های ساندرو بهبود خواد یافت.

در این بین عملکرد ترمز که از نمونه‏های بروز شرکت بوش آلمان سود می‏برد قابل توجه بوده و ایرادهای خاص ترمز تندر در آن وجود ندارد.

به جهت ‏هاچ‏بک بودن و کاهش قطر و زاویه ستونC مشکل عدم دید کافی در هنگام دنده عقب رفتن در این خودرو وجود ندارد اما کمبود سنسورها و دوربین دنده عقب احساس می‏شود، همچنین با دیده شدن بخشی از در موتور تسلط بسیار خوبی بر ابعاد خودرو وجود دارد که رانندگی و پارک کردن در نقاط شلوغ را راحت‏تر می سازد.

ساندرو با قیمت 42 میلیون و 900 هزار و 48 میلیون و 900 هزار تومان به ترتیب برای مدل‏های گیربکس اتوماتیک و دستی پا به خیابان‏ها گذاشته است و به جهت عملکرد 8 ساله مثبت تندر و ارتقاء آن در ساندرو با استقبال علاقه‏مندان مواجه شده که امیدواریم هر چه زودتر تولید نسل دوم آن جایگزین نمونه تولیدی در کشورمان شود. 

در پایان ازمالک خودرو خانم بابایی به جهت همکاری با «مجله ماشین» تشکر می‏‏کنیم.